دوازدهمین جشنواره تحقیقاتی رازی دوشنبه برگزار شد و بر اساس اطلاع بیش از نیمی از جوایز به دانشگاه علوم پزشکی تهران رسید.
سئوال اینجاست. سهم کتابداران در این موفقیت ها چقدر است؟ در کدام جشنواره علمی از این سهم تقدیر خواهد شد؟
اگر برآورد سهم کتابداران از سوی مسئولان "هیچ" باشد، بی انصافی است و اگر این برآورد از سوی کتابداران "هیچ" محاسبه گردد بی شک روش محاسبه را ندانسته و یا به درستی محاسبه نکرده ایم.
دیگر نقش کتابداران کتابخانه های دانشگاهی به عنوان مجرای دستیابی سریع و دقیق به اطلاعات، شاید بیش از خود کتابدار برای محقق روشن شده است و آنگاه که به واسطه عدم دسترسی به کتابدار و یا ضعف کتابدار در فراهم آوری اطلاعات مورد نیاز، محقق خود از سر اضطرار، وقت و توان خود را معطوف به بازیابی اطلاعات می نماید این نقش بیش از پیش نمایان می گردد.
چاره کار در دست خود ماست. سهم خود را باید با نشان دادن میزان اثرگذاری بر تولیدات علمی دانشگاه پررنگ کرده و درخواست نمود. بی شک ما خواهان سهم جایزه ای نیستیم چر که ما ادای سهم خود را در توجه بیشتر به جایگاه و شان کتابداران دانشگاه می دانیم.
زمزمه هایی به گوش می رسد که ازامسال در جشنواره ابن سینا که هر ساله به تقدیر ازآثار و محققین برتر بخشهای آموزشی و پژوهشی دانشگاه می پردازد، " کتابدار نمونه سال" نیز معرفی خواهد شد. توجه مسئولین محترم دانشگاه به این امر را نشانی از اعتماد و توجه به این جایگاه دانسته و سپاس خود را اعلام می داریم.
سلام
به موضوع خیلی مهم و خوبی اشاره کردید
به نظر من یکی از قدم ها اینه که برای پایان نامه ها همان طور که مشاور آماری تعیین می شود مشاور اطلاع رسانی هم تعیین بشود
در بسیاری از مقالات و پژوهش های خارجی مولفان در ابتدا یا انتهای مقاله و پژوهش خود از کتابدارانی که به نوعی به آنها کمک کرده اند نیز تقدیر و تشکر می کنند. انشا الله که این کار خوب در کشور ما هم انجام شود.
سلام
به موضوع خوبی اشاره کرده اید که در صورت توجه می تواند باعث دلگرمی وتلاش کتابداران برای پیشبرد هرچه بهتر اهداف سازمانهاوکتابخانه ها باشد ودیگر شاهد این گفته نباشیم که کتابداران در غربت می میرند
با سلام بر آقای میرزایی و کتابداران محترم دانشگاه علوم پزشکی تهران و تبریک برای وب نوشت بسیار جالب شما. موضوع سهم کتابداران از جشنواره های علمی بسیار جای بحث و تبادل نظر دارد . تلاش های یک کتابدار خصوصا در یک دانشگاه آنهم در یک دانشگاه علوم پزشکی را باید نخست تعریف و سپس پیامدهای آن را ارزیابی کرد تا به سهم وی در تحقیق و فعالیتهای تحقیقی اساتید و تیم های تحقیقاتی اشاره ای داشت. در اینجا صرفا می توانم بگویم که باید بسیار تلاش کرد و صبر در کنار آن! چون تا بیایی در یک دانشگاه علوم پزشکی جایی برای خود باز کنی فکر می کنم به دوران بازنشستگی برسیم. ولی به دور از شوخی ما کتابداران باید عالمانه و محققانه در یک دانشگاه فعالیت کنیم نه اینکه کتابداری را فعالیتی صرفا روزانه و مستمر ببینیم. با همه دوستان و نظرات آن ها هم موافقم.
سرکار خانم مدیر امانی
از بازدید شما و نیز پاسخ ایمیل در گروه بحث جناب آقای دکتر فتاحی متشکرم. معتقدم که برای داشتن موقعیت بهتر کتابداران دانشگاهی، مهمتر از همه اعتقاد به اهمیت حرفه خود و اعتقاد به توان اثرگذاری در تولیدات علمی است که البته کمتر در روحیه کتابداران دیده می شود. هرچند مدتی است که میل خواستن در نسل جوان کتابداری غلیان کرده و از مظاهر آن وبلاگ های تخصصی کتابداری که بعضا بسیار پر محتوا نیز هستند و گاه مباحث مطرح شده در این وبلاگ ها اساتید نسل اول و دوم کتابداری را به چالش می کشاند. خود باوری اولین شرط است که با روحیه بالای کتابداران جوان مطمئنا بزودی در حد کمال محقق خواهد شد.
با نظر شما درباره اعتقاد به اهمیت حرفه خود و اعتقاد به توان اثرگذاری در تولیدات علمی در کتابداران دانشگاهی کاملا موافقم. اگر بتوان در سطح کلان مدیران پژوهشی دانشگاه ها را بر آن داشت که در تیم های تحقیقاتی و یا طرح های تحقیقاتی یک کتابدار و اطلاع رسان حضور یابد شاید آغازی باشد بر نشان دادن توان علمی و تحقیقاتی یک کتابدار دانشگاهی.
با سلام
موضوع بسیار خوبی است و همچنین نظراتی هم که دوستان داده اند . برای شرکت در جشنواره ها بخصوص برای کتابداران دانشگاهی . حمایت دانشگاه و مخصوصا کتابخانه مرکزی آن دانشگاه از کتابداران است که اینجانب به عنوان یکی از کتابداران دانشگاه علوم پزشکی تهران تا کنون حمایتی در این خصوص از سوی کتابخانه مرکزی ندیده ام . حتی یک اطلاع رسانی !